นิยายแต่งจบแล้วค่ะ โหลด eBook ได้เลยนะคะ
บทที่ 1 (3)
ภาพพี่ชายถือพายอยู่ท้ายเรือ ...
น้องสาวพยายามเอื้อมมือจะไปเด็ดดึงสายบัว ...
วันนี้อารันจะมีเมนูทำต้มกะทิสายบัว จึงสั่งให้พี่ชายพาย เรือมาเก็บ คนเป็นน้องสาวจะไม่มาช่วยพี่ชาย ... ได้หรือเล่า?
"นั่งนิ่ง ๆ สิคุณน้ำ .. อย่าดื้อสิ!! เดี๋ยวจะตกลงไป"
เสียงดุ บ่นหงุดหงิดยังไม่ทันจะขาดคำสุดท้าย
..เสียงน้ำ ก็ 'ตูม!!' กระจาย
พี่ชายโยนพายทิ้ง ... กระโจนตามลงไป...
... ไม่คิดถึงชีวิตตนเองเช่นกัน!! ...
เสียงกระดิ่งข้อมือที่ดังกรุ๋งกริ๋งน่ารัก อีกทั้งยังกลิ่นหอม อ่อน ๆ ที่โชยมา ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าผู้ใดที่ย่างกรายเข้ามา สู่เจดีย์เก็บกระดูกหินอ่อนสีขาวนวล ที่บริเวณรอบฐานสะอาด สะอ้านจากการถูกปัดกวาด .. ก่อนหน้านี้ได้ไม่นาน
หากยามเมื่อรับรู้เงียบ ๆ ว่ามีผู้ใดก้าวเข้ามา แม้ยังมิได้ หันมามอง ร่างสูงตรงสง่าสมชายชาตรีก็ขยับถอยให้น้องน้อย มีที่ว่างพอเข้ามาวางดอกไม้สีขาวกลิ่นละมุน..ของดอกลิลลี่ ที่ คุณวิรารัน .. มารดาของชายหนุ่มชอบนักหนา มาวางคู่กันกับ มาลัยมะลิกรองปลายช่อกุหลาบขาว .. สีโปรดของมารดาอีก เช่นกัน
"บ้านอารันกะคุณอาบดินทร์สะอาดสะอ้านเชียวค่ะ งั้นก็ แสดงว่าพี่ต้นกลับมาถึงบ้านนานแล้ว แล้วนี่ ... พี่ต้นกำลังคุย อะไรกับคุณอาทั้งสองอยู่คะ?"
ผู้เป็นน้องหน้านวลขาวแฉล้มเอ่ยชวนคุยเสียงใส ๆ ทว่า ก็ยังฟังดูอ่อนเบา ... เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็เกรงใจพี่ชายคนนี้ ยิ่งนัก
"พี่มาถึงตั้งแต่บ่ายกว่า ๆ แล้วล่ะค่ะ ..รอ.. ตั้งนาน ก็เห็น ว่ายังไม่กลับมาชักที พี่ก็เลย..เดินเลยออกมาคุยกับแม่ เพราะ แน่ใจว่าคุณน้ำคงต้องแวะมาหาแม่พี่ก่อนเข้าบ้าน เห็นดอกไม้ เห็นบ้านแม่สะอาด แปลว่าคุณน้ำน่าจะแวะมาคุยกับแม่พี่เกือบ ทุกวัน .. ขอบคุณนะคะ"
หางเสียงสุภาพนุ่มทุ้ม..เอ่ยเรื่อย ๆ มาจนกระทั่งติดที่คำ ว่า 'รอ...' ก่อนจะรีบต่อประโยคอื่นเพื่อกลบกลืนความในใจ
"ไม่เป็นไรซะหน่อยค่ะ อารันเป็นคุณอาที่ใจดีกับคุณน้ำ มาก ๆ ที่ทำให้ได้แค่นี้ยังถือว่าน้อยมาก ว่าแต่พี่ต้นเถอะค่ะ .. จะกลับบ้านวันนี้ ทำไมไม่มีใครบอกคุณน้ำเลยล่ะ"
น้ำเสียงเริ่มฟังดูคล้าย ๆ จะตัดเพ้อและแง่งอน
"อีกอย่างวันนี้ คุณน้ำมีประชุมคณะที่มหาลัยค่ะ เลยไม่ ทราบจริง ๆ ว่าพี่ต้นจะกลับบ้าน ไม่เห็นมีใครโทรฯบอกคุณน้ำ บ้างเลย"
ประโยคหลังแฝงคำอุธรณ์ แอบต่อว่าพี่ชายอยู่กลาย ๆ ไม่กล้าจะต่อว่าเขาได้เองตรง ๆ อีกเช่นกัน
"พี่ไม่ได้โทรฯบอกใครก่อนหรอกค่ะ ไม่อยากให้ป้าแก้ว วุ่นวายเตรียมอาหารให้พี่ ..แล้วที่มาถึงยังไม่โทรฯบอก.. เพราะ อยากแกล้งให้คุณน้ำตกใจเล่น .. แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่ล่ะ เพราะพี่กลับเป็นฝ่ายโดนโกรธซะได้สิ ..รู้งี้.. ยังไม่กลับมาซะ ก็ดี"
พี่ชายดูจะอารมณ์ดีขึ้นมานิด ๆ ที่เห็นอาการแง่งอนไม่ พอใจของผู้ที่นับเป็นน้อง ต่อการที่เขาหายหน้าหายตาไปนาน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า.. คนเป็นน้องที่ทำท่าแง่งอนมากแค่ไหน ย่อม แปลว่า 'คิดถึง' พี่ชายคนนี้มากแค่นั้น ทั้ง ๆ ที่หญิงสาวเองก็ พยายามเก็บอาการซ่อนไว้ แต่ก็ไม่เคยมิดจากคนที่ผูกพันกัน มานานเช่นเขา ... ดังนั้นพอเขาพูดจบประโยคหลัง จึงได้โดน สายตาคมตวัดค้อนส่งมาให้เป็นรางวัลที่น่า 'ชื่นใจ' อีกจนได้
ส่วน..ป้าแก้มที่อ้างถึง คือผู้ทำหน้าที่..แม่นมของสายธาร นั้นเอง ซึ่งต่อมาก็ได้รับหน้าที่มารดาต่อ..แทนคุณวรารัน หลัง จากเธอสิ้นบุญติดตามสามี เพื่อนผู้ซื่อสัตย์ของคุณธันวา บิดา ของสาวน้อยไป หลังจากพาเหมันต์มาพึ่งพาอาศัยใบบุญอยู่ได้ เพียงราว ๆ แปดปีกว่า ๆ ด้วยโรคประจำตัวของเธอ
ความจริงคุณวรารันเองก็อาจจะรู้ตัวอยู่ล่วงหน้าบ้างว่า .. 'วันจากลา' ลูกชายจะมาถึงในไม่ช้า จึงตัดสินใจหอบหิ้วกันมา อาศัยใต้ร่มใบบุญของธันวา ที่จะว่ากันตามจริง.. คุณธันวาเอง ก็นับว่าเป็นหนี้บุญคุณ เพื่อนรักอย่างคุณบดินทร์ .. บิดาของ เหมันต์ทั้งชีวิต เพราะหากจะย้อนเรื่องกลับไป..จนถึงรุ่นบิดา มารดาของพวกเขาทั้งหมด ก็เคยผูกพันกันมาแนบแน่น..และ เนิ่นนานกันมาอยู่ก่อนแล้วเช่นกัน
คำชี้แจงจากใจนักเขียน
เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ มีกลิ่นไอที่นักอ่านตัวยงบางท่านอาจตะหงิดใจสงสัย
ซึ่งในความเป็นจริง 'ไรต้ามือใหม่มาก' ...จะว่าไป ก็ไม่อาจเอ่ยได้ไม่เต็มปาก มิกล้าเปรียบเทียบอะไรเลย ... แต่เพื่อกันความสงสัยแคลงใจในภายหลังจึงขอแจ้งและแจงให้ทราบว่า
ซึ่งในความเป็นจริง 'ไรต้ามือใหม่มาก' ...จะว่าไป ก็ไม่อาจเอ่ยได้ไม่เต็มปาก มิกล้าเปรียบเทียบอะไรเลย ... แต่เพื่อกันความสงสัยแคลงใจในภายหลังจึงขอแจ้งและแจงให้ทราบว่า
นิยายเรื่อง 'น้องน้อยที่รัก' เรื่องนี้
ไรต้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายเล่มโปรดมาก ๆ เล่มหนึ่ง
ไรต้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายเล่มโปรดมาก ๆ เล่มหนึ่ง
ซึ่งนิยายเล่มรักเรื่องนั้นคือ ...
... 'พี่เลี้ยง' ... ของท่านนักเขียน ... 'ทมยันตี' ...
บุคคลที่ไรต้ายืดถึงเป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจ และเป็นแบบอย่างที่ดี ที่ไรต้าจะสามารถก้าวตามท่านได้..ในเส้นทางนักแต่งนิยายที่รักความสงบสุขผู้หนึ่งก็เท่านั้น
ดังนั้น ... เจตนาที่ตั้งใจแต่งนิยายเรื่องนี้
ก็มิได้มุ่งหวังหรือเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง
ก็มิได้มุ่งหวังหรือเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง
ไรต้าเพียงแค่อยากเก็บกลิ่นไอนิยายที่ตนรัก .. มาไว้ในรูปแบบที่ตนจินตนาการของตนเองเท่านั้นเองค่ะ
... หวังว่านักอ่านจะเข้าใจ ...
แตะรับ Link เพื่อโหลดเล่มเต็มได้ที่รูปภาพของแต่ละเรื่องนะคะ สู้ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น