นิยายแต่งจบแล้วค่ะ โหลด eBook ได้เลยนะคะ
บทที่ 3 (3)
เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ที่ก้าวใกล้เข้ามา
..ไม่ต้องเงยหน้า.. ร่างบางก็รับรู้ว่าคือผู้ใด
จนกระทั่งร่างสูงใหญ่ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้าม
"ให้พี่ช่วยติวให้เอาไหมคะ?"
"ไม่เป็นไรค่ะ วิชานี้ค่อนข้างง่ายอยู่"
เสียงอ่อนเบาตอบสุภาพ ก่อนเงยหน้ามายิ้มให้พี่ชาย .. จนดวงตาพราวประกายยิบหยี .. ซึ่งคนมองกลับรู้ดีว่า .. กิริยา เช่นนี้ เป็นอาการที่กำลังต้องการหลบหลีก หรือกำลังจะกลบ เกลื่อนความในใจของคนเป็นน้อง
"แบบแปลนเรือนหอ ..คุณน้ำ..ไม่คิดที่จะขอดูมันบ้างสัก หน่อยหรือ?" เสียงทุ้มถาม ... อ่อนโยน
"ไม่ค่ะ .. พี่ต้นคงออกแบบมาดีแล้ว"
"ยังไม่เคยเห็นสักครั้งเลย .. รู้ได้อย่างไรคะ..ว่าดี"
คนพี่อารมณ์ดี ยิ้มได้บ้าง
"อะไรที่พี่ต้นตั้งใจทำให้คุณน้ำ .. สิ่งนั้นมักจะเป็นสิ่งที่ดี ที่สุดเสมอ .."
ตาใส ..ซื่อ.. ที่มากับน้ำเสียงใส ๆ ไม่บ่งบอกสักนิดว่า แอบแฝงไว้ด้วยร่องรอยประชด .. หากแต่เหมันต์รู้ชัดในรอยนี้ ดังนั้นคำตอบต่อมาจึงทั้งสั้น ทั้งเบา
"ค่ะ"
สายธารก้มหน้า..ทำรายงานต่อ เหมือนเป็นเชิงไล่
แต่เงาของร่างสูงก็ยังไม่ยอมจะขยับเขยื้อนลุกจากไป
"อยู่ที่โน้น ... "
นานเท่านาน .. ที่เจ้าของเสียงใสจะยอมพูดคุยด้วยต่อ เพราะเริ่มแน่ใจว่าผู้เป็นพี่ก็มิยินยอมแพ้ให้กับสงครามประสาท ที่ผู้น้องเป็นฝ่ายเริ่มแน่นอน .. คำถามจึงได้ถามโดยไม่ได้เงย หน้าขึ้นมาอีก
"คงไม่สะดวกสบายเหมือนที่นี่ อาหารการกินคงไม่ถูก ปาก พี่ต้นจึงได้ทั้งผอมทั้งดำ หากเป็นอย่างนั้น .. ทำไมพี่ต้น ต้องไปอยู่ที่นั่นด้วย .. กลับมาไม่ได้หรือคะ?"
ในประโยค..อดไม่ได้ที่จะแฝงร่องรอยห่วงใยฉายชัด
"กลับได้สิ"
ก่อนตอบพี่ชายหัวเราะเสียงทุ้ม .. แสดงว่าอารมณ์เริ่ม กลับมาดีแล้ว คงเพราะคำถามแฝงรอยห่วงใยนั้นอย่างไรล่ะ
"แต่..คงต้องรอก่อน คุณอาอาคมบอกว่าจะส่งพี่ไปดูแล งานที่ทางฟากนิวซีแลนด์ .. หากเสร็จจากโปรเจคนี้แล้ว"
คราวนี้คนเป็นน้อง ยอมเงยหน้านวลแฉล้มขวับขึ้นมา มอง ใบหน้าหวานเหยเก..ราวกับคนโดนอมยาขม
"ทำไมต้องไปไกลด้วย? แล้วไปนานไหม? ทำไมคุณพ่อ ไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้คุณน้ำได้ยินมาก่อน"
คำถามระรัวโวยวายไร้ช่องไฟ แถมหน้าขาว ๆ ก็ดูราว กับคนจะร้องไห้ .. จนคนถูกถามอดยิ้มไม่ได้อีกครา
"ตอนนี้พี่เป็นคนของคุณอาอาคมนี่คะ หัวหน้าเขาสั่งมา อย่างไร ลูกน้องขัดใจได้หรือ?"
"คุณอาอาคมก็ลูกน้องของคุณพ่อ ก็เห็นขัดใจกันได้อยู่ บ่อย ๆ ไปนี้คะ"
คนน้องกระเง้ากระงอด ราวกับจะกลับมาเป็นเด็กหญิง สายธารคนเก่า
"ไม่เอาค่ะ คุณน้ำไม่ให้พี่ชายไปหรอก"
รื้อน้ำตาเริ่มเผาะพราว จนคนเป็นพี่ชายใจหายวาบ
เพราะไม่ว่าจะครั้งใด .. ก็ไม่เคยชนะน้ำตาของน้องสาว คนนี้ได้เลยสักครา
กลิ่นดอกราตรียามค่ำอบอวลตามลม มาสู่บุคคลทั้งสอง ราวปลอบประโลม
เหมันต์ยกข้อนิ้วขึ้นเกลี่ยน้ำตาให้น้องน้อย ดังเช่นที่เคย ทำยามตอนเป็นเด็กเล็ก ๆ กันในกาลก่อน
ดวงหน้าเข้มใต้เงาแสงไฟ .. ซ่อนรอยที่มิอาจให้ใครเห็น
ยอดรัก....
หากพี่เลือกได้
พี่คงอยากดูแลน้องน้อยของพี่นี้ตลอดไป
หากแต่ทุกหนทางเลือกในชวิต ...
... มักเป็นสิ่งที่เลือกได้ไม่ 'ง่าย' นัก
ทุกสิ่งทุกอย่างยังต้อง 'แลก' มากับบางสิ่ง .. เสมอ
น้องน้อยไม่มีวันรู้ว่า .. ทุกครา..ยามห่างไกล
ความรู้สึกหนักหน่วงหนึ่งในใจ..มันมักจะวนเวียนมาคอย เล่นงานพี่ชายคนนี้อยู่เสมอ ๆ
ที่แท้ .. 'ความผูกพัน' ..มันซ่อน.. 'ความเจ็บปวด'
แค่ ..คิดถึง..
ก็ยังจะนำมา..ซึ่ง..'ความร้าวราน'..อยู่..มิรู้หาย
"ห้าปี ..หรือไม่ก็คงอาจสัก..สิบปี.. พี่ต้องไปรับตำแหน่ง คุมทีมบริหารที่นั่น"
"แล้วจะกลับมาบ่อย ๆ ได้ไหม?"
ร้องขอสีหน้าเว้าวอนยิ่ง ทั้ง ๆ ที่แน่ใจนัก ..
ไม่ใช่ก่อนหน้านั่นหรอกหรือ ที่เธอเองก็เฝ้าวนเวียน..วิ่ง ไปเคี่ยวเข็นขอสัญญาว่าให้เขากลับมาบ้านทุก ๆ เดือน
คำชี้แจงจากใจนักเขียน
เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ มีกลิ่นไอที่นักอ่านตัวยงบางท่านอาจตะหงิดใจสงสัย
ซึ่งในความเป็นจริง 'ไรต้ามือใหม่มาก' ...จะว่าไป ก็ไม่อาจเอ่ยได้ไม่เต็มปาก มิกล้าเปรียบเทียบอะไรเลย ... แต่เพื่อกันความสงสัยแคลงใจในภายหลังจึงขอแจ้งและแจงให้ทราบว่า
ซึ่งในความเป็นจริง 'ไรต้ามือใหม่มาก' ...จะว่าไป ก็ไม่อาจเอ่ยได้ไม่เต็มปาก มิกล้าเปรียบเทียบอะไรเลย ... แต่เพื่อกันความสงสัยแคลงใจในภายหลังจึงขอแจ้งและแจงให้ทราบว่า
นิยายเรื่อง 'น้องน้อยที่รัก' เรื่องนี้
ไรต้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายเล่มโปรดมาก ๆ เล่มหนึ่ง
ไรต้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายเล่มโปรดมาก ๆ เล่มหนึ่ง
ซึ่งนิยายเล่มรักเรื่องนั้นคือ ...
... 'พี่เลี้ยง' ... ของท่านนักเขียน ... 'ทมยันตี' ...
บุคคลที่ไรต้ายืดถึงเป็นต้นแบบ เป็นแรงบันดาลใจ และเป็นแบบอย่างที่ดี ที่ไรต้าจะสามารถก้าวตามท่านได้..ในเส้นทางนักแต่งนิยายที่รักความสงบสุขผู้หนึ่งก็เท่านั้น
ดังนั้น ... เจตนาที่ตั้งใจแต่งนิยายเรื่องนี้
ก็มิได้มุ่งหวังหรือเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง
ก็มิได้มุ่งหวังหรือเจตนาไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นทั้งปวง
ไรต้าเพียงแค่อยากเก็บกลิ่นไอนิยายที่ตนรัก .. มาไว้ในรูปแบบที่ตนจินตนาการของตนเองเท่านั้นเองค่ะ
... หวังว่านักอ่านจะเข้าใจ ...
แตะรับ Link เพื่อโหลดเล่มเต็มได้ที่รูปภาพของแต่ละเรื่องนะคะ สู้ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น